Religies zijn het woord van de mens, niet van God. Hoe religies juist alles behalve prediken waar God voor staat/vaak juist alles behalve liefde, verbinding en wijsheid prediken.

Wanneer je gelooft in een hiernamaals, gaat men er vaak automatisch vanuit 'dat je gelovig bent' terwijl alle religies naar mijn inzien (of het nu het christendom of de islam of welke religie dan ook betreft) naar mijn inzien juist zó ver van de échte goddelijke waarheid zijn verwijderd. Ik heb juist helemaal niks met religies, ondanks dat ik wél in het hiernamaals/in "God" geloof en spiritualiteit me aanspreekt.

Religies pretenderen 'de waarheid der liefde' te zijn, terwijl religies vaak juist volledig bestaan uit intolerante opvattingen waarbij de medemens veroordeelt en gediscrimineerd word (waaronder dat mannen en vrouwen ongelijk zijn, dat homoseksualiteit een zonde is, het uitsluiten van niet-soortgelijken...) ik dacht dat hogere liefde juist ging om menselijke verbinding, tolerantie en empathie?

Nou dat is wel ironisch dan, want religies sluiten (anders denkende groepen) vaak juist wél bij uitstek uit.

Religies brengen mensen juist zelden dichter bij elkaar, zie je in de praktijk. Er komt vaak juist haat en oorlog van.

Onvoorwaardelijke liefde is juist het omarmen van anderen, ongeacht wie ze zijn. En dat lijken gelovigen juist niet te doen. Homo's mogen geen homo zijn etc. Vrouwen zijn minderwaardig aan mannen etc. Moslims horen betere rechten te hebben. Etc etc. Dat is juist uitsluiting ten top!

Alleen al daarom ben ik ervan overtuigd: dat religies het woord van de mens zijn, en niet van God.

In werkelijkheid zijn het gewoon mensen zélf geweest (in de verre geschiedenis) die zélf een heilig boek hebben geschreven. Met hun eigen opvattingen vermomd als 'het woord van God'. Vervolgens werden die schriften door de eeuwen heen gevonden en werd dit daadwerkelijk aangenomen als waarheid.

Had exact dezelfde "profeet" nu echter geleefd, dan hadden mensen exact dezelfde persoon als 'gekkie' weggezet.

Helaas echter zijn mensen (door de eeuwen heen) dermate ermee geïndoctrineerd geraakt, dat men niet meer in staat is om hier nog objectief en kritisch naar te kijken. Wanneer je ermee word opgevoed 'dat dit de ultieme waarheid is' (waarbij miljoenen mensen dit aanhangen) dan raak je er automatisch van overtuigd 'dat dit gewoon het woord van God is'.

Ook nu zijn er soms mensen die pretenderen 'dat ze gestuurd zijn door God' maar gelukkig weten we inmiddels beter en vallen we er niet voor. Maar stel dat deze personen in de verre geschiedenis hadden geleefd, dan hadden deze personen met gemak zichzelf als verlosser kunnen presenteren en 'een heilig boek' kunnen schrijven. En als deze geschriften werden gevonden, dan zou ook dit tot een hedendaagse religie hebben geleidt dat miljoenen mensen aanhangen. De ironie is dat wanneer het geloof niet zou bestaan van oudsher (en er in deze tijd iemand aankwam die dit geloof wilde oprichten) dan zouden exact dezelfde mensen (die het geloof nu aanhangen) de persoon bestempelen als gestoorde gek en zouden ze zelfs schande van spreken hoe discriminerend en schandalig intolerant bepaalde geloofsopvattingen zijn.

Omdat het door de eeuwen heen echter als religie ontstaan is, kun je daar niet meer kritisch doorheen kijken als gelovige. Zo werkt indoctrinatie namelijk.

Het spijt me, maar zo zijn religies daadwerkelijk ontstaan naar mijn inzien.

Niet het gestuurde woord van God. Maar het woord van de mens.

Sowieso het feit dat er talloze religies / heilige boeken wereldwijd zijn (die allemaal iets anders verkondigen...) dat zegt toch ook eigenlijk al genoeg? Dit wil immers zeggen dat er diverse profeten zijn geweest die zichzelf presenteerde als 'gestuurde door God' terwijl ze allen iets fundamenteel anders verkondigde.

Het argument 'dat getuigen wonderen hebben aanschouwd'. Het staat allemaal geschreven, zonder dat het geverifieerd kan worden.

De grootste ironie (of triestheid...) is dat mensen (eigenlijk) al beter hadden kunnen weten puur en alleen op basis van de inhoud zelf: want een geloof dat discriminatie, uitsluiting en polarisatie als basis heeft, het is gewoon heel simpel: dat is geen geloof van hogere liefde. Noch wijsheid.

Want eigenlijk vind ik de allersterkste aanleiding (om te denken dat religies niet het echte woord van God zijn...) eigenlijk heel simpelweg de inhoud zelf.

Je hoeft alleen maar te kijken of de religie absolute liefde en wijsheid verkondigt (en of het verbinding predikt...) om te weten of het echt van God afkomstig is.

Heeft de religie opvattingen die intolerant zijn, dan is het niet het woord van God. Bestaat de religie uit opvattingen van liefde, empathie en verbinding, dan staat het al een stuk dichterbij goddelijke energie.

En dat is juist het hele ding: religies bestaan vaak juist volledig uit opvattingen dat mensen verder van elkaar afbrengt (vrouwen en mannen die ongelijk zijn aan elkaar, homoseksualiteit is zondig, alleen gelovigen horen betere rechten te hebben, etc etc) is dat nou 'hogere liefde'? Wanneer je mensen discrimineert (en uitsluit) op basis van geboortekenmerken? Dat word normaliter juist gekenmerkt als discriminatie, toch?

Als God echt zo zou denken (dat homo's en vrouwen minderwaardig zijn) dan betekent dit eigenlijk dat God discrimineert, uitsluit en veroordeelt op basis van geboortekenmerken. Ik dacht juist dat God in verbinding, gelijkheid en liefde dacht?

Onvoorwaardelijke liefde is juist het omarmen van anderen, ongeacht wie ze zijn. En dat lijken gelovigen juist niet te doen. Homo's mogen geen homo zijn etc. Vrouwen zijn minderwaardig aan mannen etc. Moslims horen betere rechten te hebben. Etc etc. Dat is juist uitsluiting ten top!

Het slaat sowieso nergens op, als je erover nadenkt. Religies stellen 'Insha allah/alles gaat zoals God wil' maar als dat zo is, waarom zou God dan zielen zo geboren laten worden (als zogenaamde zondige homoseksueel) want het gaat immers zoals God wil toch? Dat is toch contra-tegensprekend?

Hoe kan homoseksualiteit (bijvoorbeeld) nou een zonde zijn voor God, terwijl God diegene zelf zo geschapen heeft? Ja, denk daar maar eens over na!

En religies stellen 'Insha allah/alles gaat zoals God wil' maar tegelijkertijd word verkondigt 'Dat God dingen als een zonde ziet' (wat juist zou betekenen dat dingen niet gaan zoals God wil)

Het geloof gelooft er toch juist in 'dat alles gaat zoals God wil'? En vervolgens zou hij mensen scheppen op een manier die in strijd is met zijn eigen opvattingen? Dat is toch de hilariteit en onlogica zelve? Gelovigen hebben dus niet eens door dat hun eigen religie zichzelf tegenspreekt!

Want stel dat 'de Islam beter is dan elke afkomst op aarde dan ook' dat slaat helemaal nergens op, aangezien Allah alle andere soorten mensen op aarde juist zélf geschapen heeft. Ook witte mensen en niet-moslims heeft Allah geschapen. En vervolgens zou hij hen uitsluiten of haten? Dat slaat toch nergens op!?

Mijn idee is dat God helemaal geen officiële religie heeft, maar dat je elkaar gewoon moet liefhebben en dat je hier puur op aarde bent om 'alles wat je meemaakt te ervaren'. Niks meer, niks minder. Je hoeft geen geleerde opvattingen te hebben of te bidden, heb elkaar gewoon lief en sta in je eigen kracht. Ik denk dat het tegendeel juist waar is, en dat zondes bestaan helemaal niet voor God, en dat ons leven op aarde gaat om het ervaren ervan. Dus stel iemand is homoseksueel, het is niet zozeer dat hen dit overkomt omdat ze zondig zijn, nee, het gaat om het ervaren van de worsteling die ermee gepaard gaat. Dáárom word iemand als homoseksueel geboren.

De ervaring die daarin zit: dáár gaat het om. Dat is althans wat mijn innerlijke stem erover zegt.

Dat we op aarde een andere levensvorm ervaren dan wat we in het hiernamaals kennen.

In zekere zin is 'het ervaren van pijn' dus wél wat God wil, alleen niet op de manier die we denken. Niet uit boetedoening, maar om de ervaring ansicht/zodat zielen kunnen ervaren hoe het is om onderdrukt en uitgesloten te worden of om je eigen worsteling (met wat dan ook) ansicht. Om te ervaren hoe het is.

God grijpt niet in in al het leed op de wereld, omdat dit juist mogelijk de reden is waarom we hier zijn. Juist omdat we hier zijn om dat lijden te ervaren. Dat is het antwoord wat tot me kwam.

Het zou sowieso helemaal nergens op slaan: iemand kan immers niks eraan doen toevallig homoseksueel te zijn, en toch zou God diegene erom straffen? Dat slaat toch helemaal nergens op? Dat zou betekenen dat God het zondig vind hoe bepaalde mensen zijn, terwijl hij ze zélf zo geschapen heeft.

Als God zo denkt, dan betekent dat dat God discrimineert en veroordeelt. Daarmee zou God enkel z'n nota bene eigen normen en waarden over onvoorwaardelijke liefde tegenspreken.

Misschien zouden mensen dus eens bij zichzelf ten rade moeten gaan of hetgeen wat ze aanhangen eigenlijk wel echt het woord van God is.

Of nog beter gezegd: of hetgeen wat ze aanhangen eigenlijk wel écht strookt waar ze zélf als mens voor staan. Waarvoor je wil staan. Als je, puur in jezelf nagaat, reflecteert het écht waar je zélf als ziel in gelooft? Of hang je het aan 'omdat de groep waarin je je begeeft het je zo heeft aangeleerd'/uit onbewuste indoctrinatie?

Een relevante vraag is: waarom zou je überhaupt een geloof willen aanhangen dat bestaat uit intolerantie en gebrek aan naastenliefde? Leef je dan echt naar je eigen principes?

Maar dat is het hele ding juist: zo diep denken mensen niet eens na over het geloof wat ze aanhangen. Mensen worden ermee opgevoed 'dat dit de waarheid is' en zodoende raken ze er dermate mee geïndoctrineerd dat ze er té overtuigd van zijn geraakt om er nog kritisch na te kunnen kijken.

Nadenken over (of tot het inzicht komen) correspondeert alles wel met elkaar wat in het geloof verkondigt word? En sta ik zelf eigenlijk wel achter deze opvattingen? Vind ik echt zelf dat homo's onacceptabel zijn en vind ik echt zelf dat mannen en vrouwen ongelijk zijn? Vind ik diep in mijn hart zelf eigenlijk wel, ongeacht wat het geloof verkondigt?

Ik denk dat gelovigen, wanneer ze hierover ten rade zouden gaan bij zichzelf, velen zouden moeten vaststellen dat ze dit eigenlijk niet eens oprecht zelf vinden.

Maar dat is het juist: zo diep denken mensen niet erover na. We hangen dingen aan omdat het ons is aangeleerd / omdat dit onze cultuur is. We passen ons aan aan de cultuur waarin we ons begeven. Het kritisch overdenken doen mensen niet. Daarnaast hangen mensen het, onbewust, aan uit kuddegedrag/om erbij te horen in de gemeenschap. Ik denk dat dat meer meespeelt dan waar mensen zich bewust van zijn.

En religies stellen 'Insha allah/alles gaat zoals God wil' maar tegelijkertijd word verkondigt 'Dat God dingen als een zonde ziet' (wat juist zou betekenen dat dingen niet gaan zoals God wil) en religies stellen: God is ultieme liefde, maar toch predikt men intolerantie en discriminatie t.o.v anders denkenden.

Heel logisch allemaal hoor.

Gelovigen hangen niet het woord van God aan, maar het woord van de mens.