De eeuwige mythe van het 'alles beslissende vriendjespolitiek' versus de daadwerkelijke feiten.

Het Songfestival hoeft maar ter sprake te komen, en er zal meestal altijd wel eentje roepen 'Ach, die Oostbloklanden stemmen allemaal op elkaar joh. Kansloos door vriendjespolitiek!'. Al jaren is dit de algemene teneur over het SF. Toen ik echter al jaren merkte dat veel landen ervan eerder laag eindigen, ben ik me gaan afvragen: klopt dit eigenlijk wel? Of is het eerder een van-horen-zeggen mythe geworden, dat gewoon om het SF heen hangt en iedereen massaal na-aapt? Slechts gebaseerd op (onderbuik-)wantrouwen i.p.v feiten?

Ik ben onderzoekend naar de feiten gaan kijken en heb zeer uitgebreid stemgedrag, resultaten (en welke punten waar vandaan/waar een land een hoge score te danken had) gecheckt.

In deze extra lange blogserie, alle onderzoeksresultaten (zie collage verderop) ervan.

Hoewel er zeker vriendjespolitiek is, blijkt het niet zo massaal te zijn als iedereen denkt én niet zo invloedrijk/bepalend blijkt te zijn, als men roept. Dat vriendjespolitiek van grote, beslissende invloed is op de uitslag (de top 10 en winnaars) zoals gezegd word, bleek zelfs gewoon complete onzin te zijn!

Maar liefst 70% van de Balkan landen scoorde (in 10 jaar tijd) structureel slecht.

Dat het onzin is, blijkt sowieso ook al uit de uitslag steeds. Want verklaar anders maar eens de winst van Noorwegen (2009) Duitsland (2010) Zweden (2012 én 2015) Denemarken (2013) Oostenrijk (2014) Portugal (2017) Israël (2018) dat zijn immers stuk voor stuk geen Balkan of Oostblok landen... in de afgelopen 10 jaar heeft maar 2x een Oost-Europees land gewonnen (Azerbeidzjan en Oekraïne) westerse landen daarin tegen won 7x... Oost-Europa scoort dus gewoon aanzienlijk slechter dan de rest van Europa! Ze wonnen maar 2x in 10 jaar! Zo machtig zijn ze dus klaarblijkelijk helemaal niet, dankzij vriendjespolitiek.

80% van de winnaars van de afgelopen 10 jaar zijn niet Oost-Europees. (Balkan of Oostblok)

Let op: ik schreef deze blog jaren geleden, inmiddels hebben er wederom diverse West-Europese landen achtereen (Italië, Zwitserland) gewonnen. En blijft deze mythe maar onbewezen worden.

Je kunt zeggen wat je wil, maar de uitslag steeds weerspreekt de mythe echt compleet.

Het SF hoeft desalniettemin maar genoemd te worden en er is meestal altijd wel eentje die iets roept van 'Ach, doorgestoken kaart! Door vriendjespolitiek, is het slechts een kansrijk feestje van het Oostblok!' goh, vraag je diezelfde mensen feiten te noemen, weten ze geeneens iets óf noemen ze selectieve feitjes zoals een paar Oostbloklanden die toevallig wél hoog eindigde.

Dat vriendjespolitiek helemaal niet zo bepalend is als men denkt word sowieso op zichzelf al bewezen door het (alles zeggende...) feit dat buurlanden die aan vriendjespolitiek doen (zoals Cyprus-Griekenland of Montenegro-Servië) juist vaak laag zijn geëindigd (in 2017 alle 4 nota bene!) dat terwijl ze 12 punten uit het buurland kregen. Dat zegt toch al genoeg? De landen die aan vriendjespolitiek doen blijken, ironisch genoeg, juist vaak laag te eindigden. Waaronder Montenegro, Servië, Cyprus, Griekenland, Georgië (veel lage scores steeds, ondanks de hoge punten van het buurland...) Cyprus is in 10 jaar tijd zelfs 9x laag geëindigd (zie) 90%!

Maar liefst 70% van de Balkan landen scoorde (in 10 jaar tijd) structureel slecht.

En dat ondanks de '12 punten' uit hun geliefde buurland. Zo heeft Macedonië (in 17 jaar tijd) geen één keer de top 10 gehaald. In 10 jaar tijd, kwalificeerde het zelfs 9x niet eens voor de finale! Net als Cyprus die (maar liefst 12 jaar lang op rij) alléén maar laag is geëindigd.

En ook Montenegro is nog nóóit in de top 10 gekomen, alléén maar slechte scores steeds. En Kroatië, die in 10 jaar tijd, 80% aan lage scores had. En Albanië (die in 14 jaar tijd) 86% aan lage scores had. Dan het Oostblok: Georgië: in 6 jaar tijd 5 slechte scores. En Wit-Rusland die (in 14 jaar tijd) maar 1x de top 10 haalde, voor de rest alléén maar lage scores. En Bulgarije, in 11 jaar tijd, 8x lage scores had. En Roemenië, in 10 jaar tijd, maar 2x de top 10. Dat zegt toch genoeg allemaal?

Maar dan merken mensen natuurlijk net de páár landen op die wél hoog scoren (en dat presenteren ze dan als ultiem bewijs 'dat vriendjespolitiek hen ver brengt') zonder dat ze daarin al die slecht scorende landen (wat veel meer zijn) meenemen (of überhaupt opmerken...) zó selectief.

Dat is geen waarheidsvinding, maar dat is het selectieve gebruiken van feiten, omdat het je goed uitkomt of uit pure onwetendheid.

Neem ook Azerbeidzjan, die won in 2011: met alléén de punten van het Oostblok waren ze slechts 22e geworden!

De mythe is kijkend naar de feiten, gewoon complete uit de lucht gegrepen lulkoek!

Zelfs nog met onze 11e plek, scoorden we nog steeds hoger dan 80% van alle Balkan/Oostbloklanden... maar liefst 80%!

Als ze zo machtig zijn dankzij vriendjespolitiek, dan verklaar maar eens hoe het dan toch kan dat 70 á 80% van alle Oostblok en Balkan landen laag zijn geëindigd in 2017 én 2018. Want maar 3 van de 15 Balkan en Oostblok landen eindigen hoog in 2017, maar 3 van de 15! Dus maar 20% ervan scoorde hoog, en gewoon 80% van alle Balkan/Oostbloklanden eindigen laag! En dat noemt men 'ze zijn machtig door vriendjespolitiek'? Lachwekkend.

En ook in 2018 zijn 12 van de 16 Oostblok/Balkan landen laag geëindigd. 12 van de 16! Dus gewoon 75% van alle Oostblok/Balkan landen is laag geëindigd in 2018… 75%!

(10 van de 16 haalde zelfs überhaupt de finale niet eens!)

Zo ver brengt vriendjespolitiek ze dus klaarblijkelijk niet... de feiten bewijzen het nota bene. Toch blijven mensen dit steeds maar weer roepen. Dat het een Oostblokfeestje is, we kansloos zijn, etc. Gebaseerd op subjectieve wantrouwende onderbuikgevoelens, niet op feiten. Maar de feiten kennen ze niet eens joh.

En deze uitslag in 2017 en 2018 staat niet op zichzelf hé. Ik ben óók nagegaan hoe hoog Oost-Europese landen structureel (in 10 jaar tijd) eindigen (zie Alinea 2) en 11 van de 16 Balkan en Oostbloklanden eindigen vaker laag dan hoog. Bijna 70% ervan! Van specifiek de Balkan landen zijn zelfs 4 landen (van de 7) 9x laag geëindigd in 10 jaar tijd! Dus 71% van de Balkan landen heeft voor 90% aan lage scores!

We werden afgelopen jaren o.a 2e, 9e, en 2x 11e (van de 43 inzendingen) respectievelijk doe je het dan best goed. Als dat zo was, zouden we niet eens 11e worden. Mensen lijken in dit alles steeds te vergeten dat er 43 landen meedoen, als je 11e word heb je bijv al beter gescoord dan 32 landen! In 2017 scoorden we bijv hoger dan 12 landen ervan, dat is circa 75% van alle Balkan/Oostbloklanden. Wat raar joh... dat we ondanks het 'allesbeslissende' vriendjespolitiek van ze, ondertussen wel beter scoren dan ze...

Hier een door-mij gemaakte collage van alle puntentellingen, percentages etc:

De mythe is echt té belachelijk voor woorden eigenlijk, als je de feiten checkt.

Ze mogen dan misschien aan buurlandenpolitiek doen, maar het levert ze duidelijk geen goede resultaten op…

Hoe willen mensen, met deze (alles zeggende...) feiten nou in hemelsnaam vol blijven houden dat ze machtig zijn/hoog scoren dankzij vriendjespolitiek.

Als ze immers steeds 'gigantisch bevoordeelt worden door vriendjespolitiek' dan zou het überhaupt niet voorkomen dat ze óók laag eindigen. Laat staan 70% á 80%!

Maar dat is het dan ook: mensen weten de feiten niet eens joh. De mythe is slechts op een gevoelsmatig wantrouwen gebaseerd (en op een mythe wat al jaren bestaat, waardoor men dit klakkeloos aanneemt en na roept) niet op feiten.

En selectieve waarneming zal ook een essentiële rol spelen, want dan merken mensen zeker nét de páár Oost-Europese landen op die wél hoog eindigen (de páár feiten die ze dan toevallig wél kennen of snel opgezocht hebben) zonder dat ze dan alle laag geëindigde landen erin meenemen (wat veel meer zijn...) en tja, door zulke selectieve waarneming ontstaan dus misspercepties.

In 25 jaar tijd heeft maar 6x een Oostblok/Balkan land gewonnen. 6x in 25 jaar! De rest van Europa daarin tegen won 19x... Oost-Europa word dus flink verslagen/wint aanzienlijk minder. Slechts 6x winst, versus 19x winst... dat is maar liefst 24% tegen 76%! (In 30 jaar tijd heeft Oost-Europa überhaupt maar 9x gewonnen (ook nog eens inclusief Turkije, anders maar 8x) de rest van Europa won daarin tegen 21x... gewoon 70% tegen 30%!)

Mensen lijken er in dit alles steeds aan voorbij te gaan dat er 43 landen stemmen, 2 stemmende buurlanden onderling kunnen dan echt niet bepalen wie wint (en hoog eindigt) hoor. Het gaat bij top 10 posities om honderden punten in totaal hé (en van een buurland kun je maximaal 12 punten krijgen...) de top 10 bereiken door alleen vriendjespolitiek kun je dus onmogelijk!

Want zelfs dan nog heb je honderden punten nodig, en daarvoor heb je stemmen uit héél veel landen/uit heel Europa nodig. De winnaar had recente jaren bijv 758 punten (en vorig jaar 534) dat puntenaantal bereik je echt niet dankzij een aantal buurlanden hoor. Beide winnaars kregen uit ongeveer 40 landen (bijna alle landen dus…) punten. Niet van slechts een paar omringende landen, maar zowat alle landen. Dáárdoor wonnen ze.

Als je wint met 700 punten, dan heb je echt niet dankzij 12 punten uit wat buurlanden gewonnen hoor. Theoretisch kun je dus niet eens winnen door louter vriendjespolitiek.

Er zijn immers maar 9 Oostbloklanden, terwijl er 43 landen stemmen. Dus stel ze krijgen uit AL die 'eigen' landen 12 punten (dit even als hypothetisch voorbeeld) vaak vind vriendjespolitiek met name met één specifiek buurland plaats (zie 'Alinea 3, deel 1') maar al zou het, dan heb je alsnog maar 108 punten, en daarmee win je alsnog nog lang niet! Je hebt dan nog steeds honderden punten nodig om te winnen (nog 500 á 700 punten...) feitelijk is het dus zelfs niet eens mogelijk om te winnen (en de top 10 te behalen) door enkel en alleen vriendjespolitiek!

Toch beweert men weer ieder jaar dat dit aan de hand is... terwijl dit theoretisch/feitelijk niet eens mogelijk is. Mensen zien echt wat ze willen zien hieromtrent. Dat is héél evident als je alle cynische commentaren over het SF (al helemaal als NL slecht scoort... de rancuneuze onsportiviteit druipt er dan vanaf) bekijkt.

Of een inzending een hoge score echt aan vriendjespolitiek te danken had (of juist niet) valt ook te bewijzen, door feitelijk na te gaan/uit te rekenen hoe hoog ze waren geëindigd zonder de punten uit alle Oostbloklanden. Als het dan nog steeds een hoge score is, hadden ze die hoge score wel degelijk niet aan vriendjespolitiek te danken. Dit ben ik dus gaan uitzoeken, wat voorbeelden:

Neem ter voorbeeld Oekraïne, die won in 2016. Zogenaamd door vriendjes politiek, riep men. Er blijkt geen hol van te kloppen! Met alléén de punten uit de Oostbloklanden was Oekraïne slechts 19e geworden i.p.v 1e!

Van de rest van Europa kreeg Oekraïne véél meer punten (424 punten, 75% van alle punten) dan van het Oostblok (circa 110 punten, waarmee ze slechts 19e waren geworden...) in werkelijkheid won Oekraïne door ontzettend veel punten uit héél Europa, niet dankzij het Oostblok. Ze kreeg uit bijna zowat alle landen punten (van circa 40 landen) dat terwijl er van Oostbloklanden maar 9 landen meededen.

Of neem Rusland die 3e werd in 2016: met alléén de punten van het Oostblok waren ze slechts 17e geworden. Met alleen de punten van de rest van Europa (dus zonder de punten van de Oostbloklanden) was Rusland nog steeds 3e geworden. Niks een hoge score dankzij vriendjespolitiek dus. Of neem Servië die won in 2007: met alléén de punten van alle Balkan landen waren ze slechts 16e geworden! Hetzelfde geldt voor Azerbeidzjan, die won in 2011: met alléén de punten van het Oostblok waren ze slechts 22e geworden!

Of neem Moldavië, die 3e werd in 2017: met alléén de punten van het Oostblok was Moldavië slechts 17e geworden! Ook zonder alle punten van het Oostblok (90 punten, van de totale gekregen 374 punten uit héél Europa) was Moldavië in de top 10 geëindigd (7e geworden) Moldavië kreeg uit 38 landen punten, waarvan 6 Oostbloklanden.

Of neem Bulgarije, die in 2017, 2e werd (ze kregen uit 41 landen punten, vrijwel alle landen dus... 15% van de punten kwam van het Oostblok) zonder de punten van het Oostblok, was Bulgarije nog steeds 2e geweest! Met alléén de punten uit de Oostbloklanden was Bulgarije slechts 16e geworden! Los van óók nog eens het feit dat al die punten die wél kwamen uit de Oostbloklanden, niet meteen vriendjespolitiek hoeft te zijn. Ik bedoel: óók jouw eigen deel van Europa, kan iets tofs inzenden toch?

Rusland en Oekraïne bijvoorbeeld scoren wél steevast hoog, maar eerlijk is eerlijk: het betrof ook best vaak goede liedjes mijn inziens.

Niks een hoge score dankzij vriendjespolitiek allemaal. In werkelijkheid bleken de talloze hoge punten uit héél Europa bepalend te zijn.

Toch roept men dit ieder jaar weer vol schande, en is dit gewoon de algemene opvatting over het SF... wat ontzettend veel mensen vinden en roepen. De concrete feiten weten mensen überhaupt niet eens.

Want dat is het exacte probleem ook: want weet je wat het is? Alle genoemde feiten, mensen zijn er niet eens van op de hoogte joh... men concludeert slechts op basis van wantrouwende gevoelssentimenten. En op basis van een bestaande mythe wat steeds weer geroepen word, en iedereen daardoor blijft aannemen. Niet op basis van feiten.

Ze doen niet eens de moeite om nazoek te doen naar de punten, ze zien slechts de uitslag dat NL 'slechts' 11e werd en wie won, en concluderen vervolgens meteen waar het volgens hen aan ligt/concluderen dan meteen dat 'Oostblokvriendjespolitiek de oorzaak is' (puur op basis van een wantrouwend onderbuikgevoel, niet op basis van objectief kijken naar de feiten) zonder ook echt feitelijk de punten totale uitslag te checken, ondertussen ontstaan wel misspercepties daardoor.

Het is ergens zelfs triest om dit vast te stellen bijna... want dit is 'maar' het Songfestival, maar het is tekenend voor hoe mensen ergens massaal vanuit gaan soms (en daar dan, in diepe overtuiging, op té keer gaan...) terwijl er feitelijk gewoon helemaal niks van klopt. En het eigenlijk ten onrechte is.

Want dit is 'maar' het Songfestival, maar zo redeneren wij mensen als publiek continu. Concluderen op basis van gevoelssentimenten, op bestaande (zogenaamde 'algemeen bekende') opvattingen wat men klakkeloos aanneemt, zonder niet eens de moeite te doen om eens uitgebreid nazoek te doen naar de feiten. We zijn immers al zó overtuigd van ons eigen gelijk, dat we denken dat nazoek doen niet eens nodig is 'Want ach, ik weet toch al allang hoe het zit!' toch?

En begrijp me niet verkeerd: ik zeg niet dat vriendjespolitiek an zich niet plaatsvind. Dat op zichzelf is er zeker, maar dat vriendjespolitiek an sich plaatsvind, wil nog niet zeggen dat het van beslissende invloed is op de uitslag.

Buurlanden die elkaar 12 punten geven, word al snel als bewijs opgevoerd (alsof dat zou zeggen dat je zonder vriendjespolitiek nergens komt) terwijl het in werkelijkheid slechts bewijst dat men doet aan vriendjespolitiek. Dát bewijst het. Dat wil echter nog niet zeggen dat het bepalend is.

12 punten zijn niet bepalend als 43 landen stemmen en er (in totaal) rond de 1000 punten gegeven kunnen worden om te winnen.

En ook ter duidelijkheid: want al heeft het geen significante invloed (en al zou je als je laag bent geëindigd maar één plekje stijgen erdoor, zo was Cyprus zonder de 12 punten van Griekenland bijv 22e geworden i.p.v 21e) alsnog blijft vriendjespolitiek dan uit principe fout. Ook ik ben er tegen hoor, ik zeg alleen (versus de feiten bewijzen) dat het lang niet zo’n bepalende invloed heeft (op wie wint en de top 10) als men denkt. Dat is iets anders. En dat is juist het ding: want dat denken mensen dus wel.

Interessant feitje: in 2018 kreeg Waylon juist de meeste punten uit Oost-Europa. En ook in 2017 kregen we de hoogste punten uit Oost-Europa (van Kroatië, Bulgarije, Roemenië o.a) van Oost-Europa kregen we nota bene meer punten (90) dan van westerse landen (60) zonder de punten uit Oost-EU waren we 17e geworden i.p.v 11e. Maar dit soort feiten allemaal, mensen weten er niet eens vanaf. Men pikt slechts selectief hetgeen eruit wat de overtuiging ten goede komt, en tja, door zulke selectieve waarneming ontstaan dus mispercepties.